‘Als de lente komt,
dan stuur ik jou
tulpen van Univé’
Wat doe je als tulpenkwekers hun tulpen nauwelijks kwijt kunnen door de coronacrisis? Dan deel je ze uit bij verzorgingstehuizen en onder duizenden relaties van Univé Noord-Nederland! Van Delfzijl tot Meppel: overal werden seniorleden verrast met een mooie bos tulpen. En dat werd gewaardeerd!
Faizel met mevr. J. Klaveren-Oosterhoff
Daar sta je dan als tulpenkweker. Velden vol vrolijk gekleurde tulpen, klaar voor verspreiding. En dan slaat het coronavirus genadeloos hard toe. Het waren barre tijden voor ook de tulpenkwekers, waardoor medewerkers op het idee kwamen om relaties op te fleuren met een mooie bos tulpen. En zo geschiedde. Er werd contact gelegd met klanten met tulpenkwekerijen en een groot aantal tulpen afgenomen.
In totaal bezorgden we in een paar weken tijd ruim 7000 bossen tulpen aan leden van 75 jaar en ouder. Soms met de auto, een andere keer op de (Univé-)fiets of lopend. Maar natuurlijk altijd rekening houdend met de regels van het RIVM en dus op een minimale afstand van anderhalve meter.
Enthousiaste reacties, verdrietige verhalen
Bezorgers kwamen terug met enthousiaste reacties, maar soms ook met zeer verdrietige verhalen. Van eenzame ouderen die huilend de bloemen en de bemoedigende woorden van de bezorger in ontvangst namen, tot iemand die in thuisquarantaine zat en waarvan de partner op dat moment in het ziekenhuis vocht voor haar leven.
Er waren ook grappige verhalen. Zo werden medewerkers bij het afleveren van bloemen bij een verzorgingstehuis in Rolde toegezongen: “Als de lente komt, dan stuur ik jou, tulpen van Univééé”.
“Gistermiddag werd ik verrast door een stoere klop op mijn voordeur. Toen ik naar buiten keek was er niemand. Oh, dacht ik, zo snel weggegaan. Ik liep om en zag het bosje tulpen met de vriendelijke kaart van Univé Noord-Nederland. Wat een fijne attentie, ja, een lief gebaar! Hartelijk dank voor uw zorg en goede wensen. De glimlach was er meteen. Zelfs een blij gevoel door me moed te willen geven met dit mooie cadeau.”
Vele handen maken licht werk
Maar 7000 bossen tulpen bezorgen, dat gaat niet zomaar. Gelukkig konden we rekenen op de hulp van vele vrijwilligers, zoals leden van volleybalvereniging Sudosa-Desto uit Assen. Zo bracht Wido samen met zijn dochter Femke zo’n dertig bossen naar verschillende leden in een Asser woonwijk: “We hebben heel leuke reacties gekregen. Sommige mensen waren erg emotioneel en hun verhalen aangrijpend.”
Naast de bloemen kregen mensen ook een persoonlijke kaart met daarop onder meer de naam van de medewerker geschreven. ‘Het komt goed’, was de boodschap op de voorkant van de kaart. Bij het rondbrengen van de bloemen hoorde ook een gezellig praatje, want dat is wat de meeste seniorleden aangaven nu zo te missen.
Wat we hoopten te bereiken, gebeurde: de bloemen en de aandacht toverden een lach op het gezicht van de ontvangers. Tot weken erna ontvingen we reacties en kaartjes van blije leden en bewoners van verzorgingstehuizen. We zijn blij dat we in deze nieuwe omstandigheden toch een manier hebben gevonden om persoonlijk contact te houden met onze seniorleden en hen hebben kunnen laten zien dat ze zeker niet alleen zijn.
“Wat een ontzettend attent en lief gebaar van jullie om onder andere mij een prachtige bos tulpen te brengen/schenken. Weet dat ik dit ontzettend waardeer. Daarom wil ik jullie hiervoor heel erg bedanken en hoop ook met jullie dat we deze vervelende en moeilijke tijd met z’n allen goed doorkomen. Nogmaals mijn oprechte dank!”
Edwin
“Gisteren werden we verrast door twee jongedames met een bosje tulpen namens Univé. Wij stellen het zeer op prijs dat onze verzekeraar op deze wijze een glimlach op onze gezichten heeft getoverd. Soms is dat nodig in deze bizarre tijd. Daarvoor onze hartelijke dank.”
“Hierbij willen we jullie bedanken voor de bos tulpen die we mochten ontvangen. Je plukt tegenwoordig niet alleen de vruchten, maar ook de bloemen bij Univé.”
“Vanmorgen werd ik verrast door een jongetje van een jaar of 10. Hij belde aan en toen ik de deur opende lag er een vrolijk bosje tulpen voor de deur. Een eindje verder op de oprit stond de jongen: hij vertelde dat de tulpen namens Univé waren, om ons een hart onder de riem te steken en een glimlach op ons gezicht te toveren. Dat gebeurde zeker, maar er kwam ook een traantje, de eerste in vier weken. Dank u wel voor dit hartelijke gebaar.”