In Zeikwijf in Mantelzorgland
deelt Pauline haar ervaringen
In het najaar toerde Pauline Redlich met haar voorstelling Zeikwijf in Mantelzorgland door het Noorden. Op uitnodiging van Univé Noord-Nederland stond ze op de planken in Groningen, Zuidhorn, Assen, Delfzijl en Nijeveen. Univé-leden konden met korting naar de voorstelling toe.
“Het is zó nodig”, verzucht Pauline Redlich bijna als ze begint te vertellen over haar voorstelling. Jarenlang liep ook zij – als zorgmoeder – tegen alle uitdagingen aan, waar mantelzorgers tegen aanlopen. Haar ervaringen zette ze om in een theatershow, speciaal om andere mantelzorgers, hun familieleden, vrienden en zorgprofessionals te inspireren en informeren. Zeikwijf is een unieke voorstelling vol oprechte verhalen, hilarische anekdotes, taboes, (h)erkenning en zelfspot. Een verrassende theatersurpriseshow over een (mantel)zorgmoeder die balanceert tussen overleven en verdrinken en zorgen en zeiken. En een voorstelling waarin Pauline haar eigen ervaringen als mantelzorger deelt.
“Moeilijk om, om hulp te vragen”
Ruim 18 jaar zorgde Pauline voor haar zoon Thom die inmiddels in een zorginstelling met 24-uurs zorg woont. Hij heeft ADHD, autisme en een laag IQ, waardoor hij op onverwachte momenten zorg en hulp nodig heeft. “Als moeder wil je voor je eigen kind zorgen”, vertelt Pauline. “Daar ga je natuurlijk heel ver in. Het is moeilijk om vervolgens toe te geven dat het niet meer wil en nog moeilijker om, om hulp te vragen.”
Zodra je merkt en realiseert dat je het niet meer alleen kan, komt er nog een ander aspect bij. Levend verlies noemt ze dat: “Je moet telkens afscheid nemen van het plaatje in je hoofd. Van hoe het was of nooit gaat worden.” Hetzelfde gevoel als waar Paulines tante mee moest leren omgaan toen haar dementerende partner niet langer thuis kon wonen. Ze vergelijkt het gevoel met de korst van een wond, die telkens opnieuw opengaat.
Met humor een zwaar onderwerp bespreekbaar maken
Maar Zeikwijf is zeker geen treurige voorstelling, integendeel. “Ik zet mezelf af en toe behoorlijk voor schut”, lacht Pauline. “Op een humoristische manier maak ik een zwaar onderwerp bespreekbaar om vooral mantelzorgers een hart onder de riem te steken. Ik wil ze meegeven dat ze er niet alleen voor staan én dat ze om hulp mogen vragen. Zodat ze het intensieve zorgen voor hun dierbare vol kunnen houden.”
Dat Pauline op het podium staat is eigenlijk toeval. Ze was van plan om haar verhaal in boekvorm te publiceren, tot ze tijdens een evenement onverwacht op het podium werd geroepen. “Ik had zo’n leuk gesprek”, blikt ze terug. “Ik stond daar en dacht: Dit is mijn plek. Ik ga mijn verhaal vertellen in plaats van opschrijven.”
Zeikwijf on tour
Speciaal voor Univé Noord-Nederland trok Pauline met ‘Zeikwijf’ door de regio. “Door mijn ervaringen zou ik eigenlijk nooit zomaar met een zorgverzekeraar in zee gaan. Toch heb ik besloten om dat met Univé Noord-Nederland wel te doen. Ik vind het mooi dat zij als ledenvereniging zonder winstoogmerk het geld dat ze overhouden, teruggeven aan de maatschappij. Door bijvoorbeeld AED’s te plaatsen of door allerlei initiatieven mogelijk te maken. Waardoor mantelzorgers nu bijvoorbeeld met een enorme korting naar Zeikwijf in Mantelzorgland kunnen gaan. Dat is geweldig.”
