Het leek een
‘ver-van-ons-bed-show…’
Aan onze fit challenge doen veel verschillende mensen mee. Een paar van hen delen in dit magazine hun verhaal. Zo ook dialyseverpleegkundige Christien Koning uit Groningen.
De coronacrisis. De wereld werd krakend en piepend tot stilstand gebracht en velen van ons moesten – al dan niet verplicht – thuisblijven of thuiswerken. De scholen gingen dicht en man en kinderen waren ineens thuis. Dat was wel even omschakelen. De eerste week was dan ook verre van gezellig. Gelukkig mocht ik er af en toe wel uit, ik werk namelijk in de zorg.
Ik ben dialyseverpleegkundige in het UMCG. Wij houden ons bezig met nierfunctievervangende therapie. We hebben een eigen afdeling waar patiënten komen dialyseren, maar werken ook op andere plekken in het ziekenhuis. Dan gaan we met een dialysemachine naar een andere afdeling toe. Dit kan een verpleegafdeling zijn, maar vaker de IC. En ja, ook wij hebben dan te maken met het coronavirus. Dat betekent dat we de bekende voorzorgsmaatregelen moeten treffen: een mond-/neusmasker, een beschermende bril, een muts, een schort en handschoenen. Het is bijzonder om op deze manier te werken. Iedereen ziet er ineens hetzelfde uit. Op ons schort of onze muts plakken we daarom tickers met onze naam en functie, zodat iedereen weet met wie ze te maken hebben.
Naast mijn werk ben ik redelijk actief als sporter. De sportclubs sloten en ook mijn cluppie Basic Fit ging – na wat krampachtige pogingen om op afstand van elkaar te sporten – dicht. Al jarenlang ging ik iedere maandagochtend naar bodypump, maar helaas. Buiten in het Noorderplantsoen in groepjes trainen mocht ook niet meer. Dan thuis maar wat aanrommelen met gewichtjes, elastieken, kettlebells en mijn matje. Maar leuk is anders. Ik mis dan de discipline om dit met regelmaat te doen, een instructeur en een gezellige, gemotiveerde groep. Voor hardlopen geldt hetzelfde, nu alle wedstrijden zijn stilgelegd.
Toen gooide ook nog mijn achillespees wat roet in het eten. Als die begint te zeuren is dat meestal een voorbode van een blessure. Helaas kon ik door de coronacrisis ook niet meer wekelijks naar de fysio, dus maar flink koelen, rekken, strekken en intapen. Dat hielp, want het lopen ging al snel weer de goede kant op en ook de eerste fietsritjes werden weer gereden.
Fit blijven en de conditie behouden vind ik – juist in deze onzekere periode – erg belangrijk. Ik vind het dan ook hartstikke goed dat Menke en Erika het initiatief hebben genomen voor de fit challenge en zo zoveel mensen in beweging hebben gekregen. Chapeau! Blijf voor elkaar en voor jezelf zorgen, blijf gezond en wees lief voor een ander!
Christien Koning
Dialyseverpleegkundige UMCG
